Każdej jesieni, przed pierwszymi przymrozkami, przygotowanie systemu nawadniania do zimy powinno stać się priorytetem, ponieważ, ze względu na ujemne temperatury, strefa zamarzania spada poniżej głębokości zainstalowanych rurociągów. A te mogą pękać, ze względu na fakt, iż woda w temperaturze 0 stopni Celsjusza nieznacznie zwiększa swoją objętość.

Nawet jeśli system irygacyjny zostanie opróżniony z wody, to nadal istnieje ryzyko, że zostało to wykonane niedokładnie lub nieprofesjonalnie, a pozostała woda po zamarznięciu może spowodować pęknięcia systemu (rur, kształtek, zaworów, itp.) i narazić nas na niemałe koszty.

Aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia, należy odpowiednio przygotować system do zimy. Można to wykonać na trzy sposoby, poprzez:

– ręczne odwodnienie,

– automatyczne odwodnienie,

– wydmuchiwanie wody sprężonym powietrzem.

Najlepiej użyć jednak tej ostatniej metody.

Metoda ręcznego odwodnienia

Ręczne zawory spustowe powinny być zainstalowane na końcu każdej sekcji, w najniżej położonym punkcie. Aby odprowadzić wodę z takich systemów, po prostu odłącz zasilanie wody i otwórz wszystkie ręczne zawory spustowe. Gdy sieć opróżni się z wody, otwórz zawór główny i spuść pozostałą wodę. Jeśli zraszacze posiadają zawory zwrotne, podnieś część wynurzalną zraszacza, aby woda spłynęła z korpusu. Po wypuszczeniu całej wody pozostaw wszystkie ręczne zawory spustowe w pozycji półotwartej. Pamiętaj jednak, aby na wiosnę, tuż przed ponownym uruchomieniem systemu, zawory te całkowicie zamknąć.

Metoda automatycznego odwodnienia

Automatyczne zawory spustowe (odwadniaki) powinny być zainstalowane w najniższym punkcie i na końcu każdej sekcji nawadniającej. Zawory te otwierają się automatycznie i odprowadzają wodę, jeśli ciśnienie w instalacji jest niższe niż 0,7 bara. Aby doprowadzić do takiej sytuacji, wyłącz dopływ wody do instalacji (zakręć zawór główny) i ręcznie aktywuj sekcję na sterowniku. Nastąpi wówczas spadek ciśnienia, który otworzy automatyczne zawory spustowe. Gdy woda opuści sieć, otwórz główny zawór i wypuść pozostałą wodę. Jeśli zraszacze posiadają zawory zwrotne, podnieś część wynurzalną zraszacza, aby woda spłynęła z korpusu. W niektórych instalacjach może wystąpić kombinacja ręcznego oraz automatycznego odprowadzania wody.

Metoda opróżniania wody sprężonym powietrzem

Musisz liczyć się z tym, że prawidłowo wykonany proces opróżniania instalacji zajmie ci co najmniej kilka godzin. Podczas wydmuchiwania instalacji nawadniającej sprężonym powietrzem zawsze zachowuj szczególną ostrożność (stosuj ochronę oczu), ponieważ powietrze może spowodować poważne obrażenia ciała, w tym oczu, ze względu na unoszące się zanieczyszczenia. Metoda ta jest jednak najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o pozbycie się przed zimą niechcianej wody z instalacji. Niezbędna do tego procesu będzie sprężarka z odpowiednim przyłączem.

Aby rozpocząć proces, odetnij dopływ wody do instalacji (zawór główny lub odłączenie pompy). Dobrze jest zabezpieczyć zawór tak, aby mieć pewność, że nikt go nie otworzy. Następnie otwórz wszystkie zawory odwadniające (jeżeli występują w instalacji) i pozwól, aby system opróżnił się sam w jak największym stopniu, a woda spłynęła do najniższych punktów systemu.

Dobrą, ale niekoniecznie zalecaną czynnością tuż przed wydmuchiwaniem jest rozmontowanie kilku zraszaczy, które znajdują się w najwyżej położonych punktach systemu. Przyśpieszy to proces opróżniania systemu.

Podłącz sprężarkę do systemu. Dobrze jest zacząć od sekcji znajdującej się w najwyżej położonym fragmencie działki lub najdalej od sprężarki i stopniowo przechodzić do bliższych sekcji. Pozwoli to pozbyć się na początek dużej ilości wody z linii głównych, co przyśpieszy przedmuchiwanie pozostałych stref systemu. Uniemożliwi to również cofanie się wody do stref, które zostały już opróżnione z wody.

Następnie aktywuj ręcznie sekcję na sterowniku i powoli odkręcaj zawór, przez który wtłaczane jest powietrze. Nie należy w pełni napełniać zbiornika kompresora, a następnie zwalniać silnie sprężonego powietrza do instalacji. Nie wolno też wtłaczać sprężonego powietrza przez zawory odpływowe. Ciśnienie wydmuchu nie powinno przekraczać maksymalnego ciśnienia roboczego instalacji. Każda sekcja powinna być aktywowana, dopóki nie zostanie opróżniona z wody (około 2 minuty na sekcję). Lepiej używać trzech lub więcej krótkich cykli na sekcję niż starać się wykonać wszystko naraz. Krótkie cykle pozwalają na spłynięcie wody z powrotem do rury i wydmuchnięcie jej w kolejnym cyklu.

Gdy sekcja jest opróżniona (z dysz nie wydobywa się woda), nie należy kontynuować wdmuchiwania powietrza w instalację. Sprężone powietrze poruszające się przez suche rury powoduje tarcie, efektem czego jest powstawanie ciepła, które może powodować deformację średnic rur oraz rozszczelnienia instalacji.

W momencie, gdy sekcja zostanie już wydmuchana, wówczas za pomocą sterownika wyłącz elektrozawór odpowiadający za daną sekcję. Zapobiegnie to dostawaniu się wody z innych sekcji. Następnie aktywuj kolejny elektrozawór i kontynuuj proces przedmuchiwania aż do ostatniej sekcji.

Po zakończeniu wydmuchiwania powoli zakręć zawór dopływu powietrza. Wszystkie zawory ręczne (szczególnie te, które są położone w najniższych punktach systemu) pozostaw w pozycji półotwartej, tym samym umożliwiając samoczynne spłynięcie wody. Cewki elektrozaworów poluzuj o pół obrotu.

W sytuacji, gdy posiadasz rozbudowany system nawadniający, to, jeżeli jest taka możliwość, kolejnego dnia powtórz proces wydmuchiwania, aby mieć gwarancję, że w rurach nie znajduje się woda. Ten powtórny zabieg najprawdopodobniej powinien zająć ci mniej czasu niż dnia poprzedniego.

Po spadku ciśnienia w instalacji odłącz kompresor.

Proces przedmuchiwania systemu jest też dobrym momentem na jego diagnostykę. Zaleca się sprawdzenie oraz opisanie wszelkich uszkodzeń i nieszczelności elementów systemu irygacyjnego.

Dodatkowe kroki

Czujnik deszczu wymaga bardzo niewiele przygotowania. Jeśli działa on na zasadzie gromadzenia wody w zbiorniczku, wtedy owiń czujnik w plastikową torebkę. Pozwoli to zapobiec gromadzeniu się i zamarzaniu wody.

Czujniki przepływu nie powinny być pozostawione w instalacji. Aby uniknąć uszkodzenia czujnika, należy go wymontować, a rury zabezpieczyć.