Truskawki wymagają szczególnej uwagi i troski na każdym etapie uprawy. Od wyboru odpowiedniego  pola, przez przygotowanie gleby, wybór odmian, sadzenie, zapewnienie optymalnych warunków  zrostu, ochronę przed szkodnikami i chwastami, aż po zbiór, przechowywanie, transport i sprzedaż. Każdy z tych etapów generuje wydatki i wpływa na ostateczny bilans przedsięwzięcia.

WYBÓR POLA

Truskawki można uprawiać na wiele sposobów, w zróżnicowanych warunkach i w różnej skali. Pomaga w tym ogromna liczba odmian o różnych właściwościach. Planując plantację, wybieramy spośród kilkudziesięciu rodzajów truskawek, stawiając na czas owocowania, wymagania glebowe albo rozmiar, kształt i smak owoców. Dzięki tak dużej różnorodności odmian z powodzeniem dopasujemy je do uprawy pod osłonami albo na otwartym, wielohektarowym polu.

W najczęściej spotykanym przypadku, to znaczy przy uprawie bezpośrednio w glebie, wybiera się stanowiska dobrze nasłonecznione. Przyspiesza to dojrzewanie owoców i zwiększa szanse na uzyskanie ich nienagannego wyglądu. Efektem ubocznym jest stosunkowo silne parowanie wody z gleby, co przy upodobaniu truskawek do stałej wilgotności podłoża może rodzić poważne problemy. Aby ich uniknąć, trzeba dobrze przemyśleć i starannie wykonać system nawodnienia.

PRZYGOTOWANIE UPRAWY

Truskawki są wrażliwe na odczyn pH gleby. Optymalny zakres to 5,6–6,5. Zbyt wysoki (zasadowy) odczyn może spowodować wystąpienie problemów z pobieraniem żelaza z gleby i w rezultacie doprowadzić do chlorozy. Zbyt niskie (kwasowe) pH sprzyja z kolei niedoborom wapnia. Przed założeniem uprawy należy zbadać glebę i doprowadzić jej parametry za pomocą nawożenia, do stanu zbliżonego do optymalnego. Najlepiej, jeśli plantacja jest zakładana na glebach lekkich, ze względnie dużą zawartością próchnicy.

Zagon truskawek dobrze jest wyścielić. Można do tego użyć agrowłókniny, słomy, czarnej folii. W ten sposób osiąga się trzy cele. Zbierane owoce nie będą zabrudzone ziemią, zniwelujemy spadki temperatury gleby, które szkodzą truskawkom oraz zmniejszymy parowanie, co ułatwi utrzymanie odpowiedniej wilgotności gleby w upalne dni. Ściółkowanie zmniejsza też ryzyko wystąpienia szarej pleśni.

Optymalnym, chociaż nie wszędzie stosowanym rozwiązaniem jest nawadnianie przy pomocy taśm kroplujących. W połączeniu z zabezpieczeniem zagonów włókniną stwarza ono truskawkom najlepsze warunki. Wilgotność gleby może być precyzyjnie regulowana, owoce nie są narażone na zamoczenie, do tego wykorzystuje się minimalną konieczną ilość wody, ponieważ trafia ona dokładnie tam, gdzie powinna, w pobliże układu korzeniowego.

Nawadnianie kropelkowe rozwiązuje też drugi poważny problem: nawożenie. Fertygacja (podawanie nawozu z wodą bezpośrednio do systemu korzeniowego) jest precyzyjna, może być kontrolowana i regulowana na podstawie wyników badań laboratoryjnych. Jest też prosta i względnie tania, ponieważ po rozłożeniu taśm kroplujących do nawadniania wystarczy dodać do instalacji urządzenie do dozowania nawozów.

SYSTEM NAWADNIANIA I FERTYGACJI

Kompletny system nawadniania składa się z kilku elementów: taśm kroplujących, elektrozaworów, filtrów do wody, dozowników do nawozów i sterownika, który zapewni sprawne działanie całości.

Taśma kroplująca powinna być: nowoczesna, z emiterami bardzo odpornymi na zapchanie i efektywnym mechanizmem strumieniowym.

Instalacja nawodnienia powinna być wyposażona w elektrozawory umożliwiające zdalne włączanie/wyłączanie i regulację przepływu wody. Zestaw elektrozaworów serii PGV czy ICV firmy Hunter jest tak szeroki, że można dobrać modele o parametrach odpowiednich dla każdej uprawy. Są to urządzenia najwyższej jakości, precyzyjne, bezpieczne i odporne na trudne warunki pogodowe i terenowe.

Jeśli zależy nam na efektywności i żywotności taśm kroplujących, powinniśmy zasilać je wodą o dużej czystości, pozbawioną cząstek, które mogłyby zatkać emitery. Dlatego wskazane jest stosowanie filtrów, na przykład doskonałego, półautomatycznego filtra siatkowego F6400 firmy Rivulis , odpornego na warunki środowiskowe i nie wymagającego częstego czyszczenia. Można go stosować jako filtr główny lub sekcyjny. W większych uprawach można wykorzystywać automatyczne filtry siatkowe marki Watermil albo filtry żwirowe.

Jeśli rośliny będą odżywiane przez fertygację, nawozy warto podawać przy pomocy dozowników marki Dosatron albo Tefen. Każdy z producentów oferuje szeroki wybór urządzeń przeznaczonych dla upraw o różnej powierzchni, wymagających nawożenia o odmiennej intensywności. Dla dużych upraw odpowiedni jest mieszalnik nawozów Ami Penta. Sterowany komputerowo, pozwala bardzo precyzyjnie nawozić wiele grup roślin, umożliwia też bieżącą kontrolę i regulację kwasowości wody podawanej roślinom.

Zwieńczeniem systemu nawadniania, a właściwie jego mózgiem, jest sterownik, dzięki któremu nawadnianie i fertygacja mogą przebiegać automatycznie, pod minimalnym nadzorem ludzi. Zaawansowane sterowniki firmy Hunter współpracują z czujnikami wilgotności gleby i stacjami pogodowymi, mogą też być sterowane i programowane zdalnie, przez internet.

Współczesne systemy nawadniania znacznie poprawiają rachunek ekonomiczny uprawy truskawek. Minimalizują zużycie wody i energii elektrycznej, a jednocześnie ograniczają do minimum ryzyko wystąpienia strat spowodowanych przesuszeniem roślin i chorobami wywołanymi nadmiernym nawadnianiem, zamoczeniem owoców czy liści. Doskonałe podzespoły i wiedza doświadczonych konsultantów są warte inwestycji. Zapraszamy do współpracy i odwiedzenia serwisu www.milex.pl.

Polecamy urządzenia i materiały do nawadniania upraw:
– Linie kroplujące Watermil Drip i linie kroplujące z kompensacją ciśnienia Watermil Drip PC.
– Rury PE wysokiej jakości
– Mieszalnik nawozów Ami Penta i dozowniki Dosatron oraz TEFEN
– Sterowniki marki Hunter
– Zaawansowane czujniki pogodowe Hunter
– Filtry siatkowe Watermil automatyczne i półautomatyczne
– Filtry żwirowe Watermil, zalecane dla instalacji zasilanych wodą pobieraną z otwartych zbiorników